درباره عصمت پیامبران ، به ویژه اهلبیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) چند آیه در قرآن کریم آمده است ؟ لطفاً آیات مربوط را بیان فرمایید ؟

 قسمت اول :

عصمت علمی  

ما شیعیان ، انبیاى الهى را از گناه معصوم و از خطا مصون دانسته ، هرگز میان کبیره و صغیره ، عمد و سهو ، پیش از دوران نبوت و پس از آن ، فرقى نمى گذاریم . 

عصمت ، حالتى است که شخص را از قرار گرفتن در خطا و گناه باز مى دارد

بنابراین براى ایشان دو نوع عصمت مطرح است :  

1- عصمت از خطا و اشتباه که به آن عصمت علمى مى گویند

2- مصونیت از گناه که عصمت عملى نام دارد . 

براى عصمت ، مراحلى را بیان کرده اند که عبارتند از:

1 . مصونیت در گرفتن وحى الهى

2 . مصونیت در تبلیغ و بیان اصول و فروع دین

3 . مصونیت از گناه ، خواه انجام حرام باشد یا ترک واجب

4 . مصونیت از خطا در امور دیگرى همچون اشتباه حواس در تشخیص امور مربوط به زندگى خود یا اشخاص دیگر .

براى عصمت علمى (مرحله اوّل و دوم و چهارم ) مى توان به دلایلى از قرآن استناد کرد : 

 مانند آیه 26 - 28 سوره جن :

 «علم الغیب فلا یظهر على غیبه أحداً * إلاّ من ارتضى من رسول فانّه یسلک من بین یدیه ومن خلفه رصداً * لیعلم أن قد أبلغوا رسلت ربّهم و أحاط بما لدیهم و أحصى کَّل شىء عدداً

 داناى نهان است ، و کسى را بر غیب خود آگاه نمى کند ; جز پیامبرى را که از او خشنود باشد که ]در این صورت[  براى او از پیش رو و از پشت سرش نگهبانانى خواهد گماشت تا معلوم بدارد که پیامهاى پروردگار خود را رسانیده اند و ]خدا [ بدانچه نزد ایشان است ، احاطه دارد و هر چیزى را به عدد شماره کرده است .» 

براساس این آیه ، خداوند علم غیب را در اختیار فرستادگانى که مورد رضاى او هستند قرار مى دهد ; همچنین مأمورانى را از پس و پیش ، مراقب پیامبران خود قرار مى دهد تا آنها اوامر الهى را درست ابلاغ کنند . 

 از این رو چون پیامبران به واسطه مأمورانى تحت نظارت الهى قرار دارند ، لازم مى آید که آنها هم در دریافت وحى ، و هم در ارائه آن به مردم معصوم باشند ، در این مورد ، به آیاتى دیگر نیز استناد شده است که برخى از آنها عبارتند از : 

 اعلى ، 6 و 7 ; نمل ، 6 ; نجم ، 3 و 4 ; طور ، 48